1. CeramahHartina: Pidato atawa katerangan anu dibikeun ku hiji jalma pikeun nyampeurkeun élmu, naséhat, atawa informasi ka jamaah atawa pamirsa.Tujuanna téh ngadidik, méré naséhat, atawa nyebarkeun élmu.Bisa dilaksanakeun di mana waé jeung iraha waé (sakola, masjid, balé desa, acara umum).Tata Cara: Teu kudu aya rukun atawa syarat husus. Biasana leuwih santai.Conto, guru nyarita ngeunaan adab ka kolot di sakola, ustaz ngajelaskeun pentingna shalat di pengajian umum.2. KhutbahHartina: Pidato atawa wacana agama anu mibanda aturan husus jeung dilaksanakeun dina ibadah resmi saperti shalat Jumat, shalat Id, atawa nikah.Tujuanna téh ngawuruk agama, méré naséhat ka jamaah, sarta ngalengkepan hiji ibadah anu saratna kudu aya khutbah.Biasana dilaksanakeun dina masjid atawa tempat ibadah, dina waktu anu geus ditangtukeun (misal: saméméh shalat Jumat).Tata Cara: Kudu nyumponan rukun khutbah (saperti puji ka Allah, shalawat ka Nabi, wasiat takwa, ayat Al-Qur'an, jeung doa).Contona, khutbah Jumat, khutbah Idul Fitri, khutbah nikah.Ceramah mah bébas waktu jeung tempatna, henteu aya aturan rukun husus.Khutbah mah aya aturan jeung waktu husus, sarta jadi bagian tina ibadah resmi.